Modern Magnificat (4)

Wesley Sneijder en Yolanthe Cabau van Kasbergen

Quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen eius.
Want grote dingen heeft Hij mij gedaan die machtig is, en heilig is zijn naam.

Het is moeilijk te zeggen hoe de carrière van Yolanthe zou zijn verlopen als ze bij die brave Jan Smit was gebleven, maar de geruchtmakende transfer naar Wesley Sneijder heeft haar naamsbekendheid geen kwaad gedaan. Een greep uit de koppen van de afgelopen jaren:

Yolanthe 

Wil vaker thuisblijven voor Wesley
Heeft samen met Wes een zin uit Psalm 23 laten tatoeëren
Is dankbaar voor haar leven
Weer aan de slag als model
Ziet verbetering in zichzelf
Kiest voor sexy outfit op zonnige dag
Showt nieuw tattoo op Twitter
Verkiest Wesley boven filmcarrière
Draagt enkel bikinibroekje en een ketting
Uit film geknipt
Bezig met emigreren
Op huizenjacht in Istanbul
Even heen en weer naar Milaan
Deelt bikinifoto vanuit LA
Druk met inrichting van huis
Zet tattoo op arm van Wesley
Werkt aan Turkse televisiecarrière
Geeft voorproefje fotoshoot LINDA
Vindt zichzelf niet te dun
Toont slanke taille in strapless jurk
Bidt voor Turkije en al zijn inwoners
Denkt zwanger te worden in Turkije.

Nou, dat laatste hebben we geweten. Grote dingen heeft Wes haar gedaan. En zó heilig is zijn naam dat die zelfs haar rug mag sieren: “Ik dank God voor Wesley” liet ze daar in grote letters tatoeëren.

Even bijkomen met Bach:

Modern Magnificat (1)

 

 Sharon Gesthuizen

Magnificat anima mea Dominum
Groot maakt mijn ziel de Heer 

Jan Marijnissen is bij de SP God de Vader en Ron Meyer zijn eniggeboren Zoon in wie Hij een welbehagen heeft. En nu was het de bedoeling dat de Zoon geparachuteerd zou worden en dat alle gelovigen Amen zouden zeggen. Maar toen drong zich plotseling ongevraagd een vrouw het mannelijk onderonsje binnen, waardoor het toch nog een gecompliceerde bevalling werd.

Ik zou willen dat ik iets van het idealisme van Sharon Gesthuizen had. Niet alles, want dat zou ik niet aankunnen. Op haar twitteraccount schreef ze: “Als SP-ers gaan we nu samen – een stukje wijzer en een stukje ervarener – verder en dat is goed. Ik gun mijn opponent van harte zijn overwinning. Bravo! Ik heb er alle vertrouwen in dat Ron de daad bij het woord zal gaan voegen. Aan talloze mensen heb ik laten weten: niet getreurd! (…) En de open discussies tijdens de campagne hebben ons sterker gemaakt. (…) Ook de interne democratie – die met deze verkiezing al een treetje hoger is getild – is een middel dat we beter en tot ons eigen voordeel kunnen gaan gebruiken; daarvan blijf ik overtuigd.” En verderop zegt ze nog dat het beter zou zijn als zij die hadden gehoopt op een verpletterende overwinning voor Meyer “erkennen dat er zaken aan het veranderen zijn in onze mooie partij.” En ze eindigt met: “Laten we die realiteit gezamenlijk omarmen! Want juist door het erkennen van zulke ontwikkelingen smeedt men de eenheid die we nodig hebben.”

Een heel klein beetje van zulk idealisme zou van mij al een ander mens maken. Kunnen geloven in iets dat groter en belangrijker is dan jezelf en je daar ten volle aan ondergeschikt maken. Groot maakt mijn ziel de Partij, dacht ik, toen ik het allemaal las. Sharon, je lijkt op Maria, of je het leuk vindt of niet. Vol overgave onvoorwaardelijk beschikbaar. En niet dat die rode jurk je niet goed staat hoor, maar heb je ooit wel eens blauw geprobeerd?

En zo klinkt Magnificat anima mea bij Bach: