Sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini eius in saecula.
Zoals Hij gesproken heeft tot onze vaderen, Abraham en zijn zaad in eeuwigheid.
Met wie zouden we beter kunnen afsluiten dan met de machtigste vrouw op aarde? Negen minuten en veertig seconden duurde het applaus na haar toespraak op het CDU-congres enkele dagen geleden. Toen kapte zijzelf het af door te zeggen: “Nu is het genoeg geweest, we moeten aan het werk.” Alsof Maria zelf de gelovigen opriep om een keer op te houden met die eeuwige stroom van zinloze Weesgegroetjes en iets nuttigs te gaan doen.
Zoals Maria zichzelf in een traditie plaatst die teruggaat tot Abraham, zo plaatst Merkel in haar speech haar partij in een traditie van grote projecten zoals het Wirtschaftswunder en de Duitse eenwording. Dat ze vergat te vermelden dat daar het opvangen van miljoenen vluchtelingen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog nog aan vooraf ging, beschouw ik als een gemiste kans.
Op tv waren recent beelden van vluchtelingen uit niet-oorlogsgebieden in het niemandsland tussen Macedonië en Griekenland te zien. Macedonië had besloten ze niet langer door te laten. “Merkel help us! Merkel help us!” scandeerden ze voor het oog van de camera’s. Nou ja, de echte Maria laat het ook wel eens afweten natuurlijk. En de hongerige Grieken heeft ze ook niet bepaald met gaven vervuld, evenmin als ze de rijke bankiers leeg heeft weggezonden. Maar toch. In juli 2014 berichtte Der Spiegel dat Merkel van plan zou zijn haar huidige termijn als kanselier niet uit te dienen. Haar ambitie zou zijn om eind 2016 Ban Ki Moon op te volgen als secretaris-generaal van de VN. Stel je toch eens voor: dan zou ze niet langer de moeder van alleen Duitsland of zelfs Europa zijn, maar met recht de titel Vrouwe van alle Volkeren kunnen dragen.
En zo klinkt Bach dan aan de andere kant van de wereld:
In scherpe bewoordingen 
Mooi Adriaan! Ik heb ze nog niet allen gelezen, maar hoop dat wel te doen!