Er is veel te doen geweest over politici die slordig declareerden. En er is ook veel te doen geweest over mensen die afhankelijk zijn van een uitkering en die met keiharde sancties en boetes worden gestraft voor administratieve vergissingen. Vergissingen die helaas niet zelden door de uitkerende instantie zelf gemaakt worden. En dan is er nog veel te doen geweest over mensen die afhankelijk zijn van een PGB dat plotseling niet meer uitgekeerd werd als gevolg van slimmer werken bij de overheid.
Te midden van al dat tumult trof mij aangenaam een interview dat onze minister-president gaf. Kijk, zei hij: je kunt declareren, maar ik doe het niet. Opeens werd alles mij duidelijk. Als je declareert, of een uitkering of een PGB aanvraagt, dan loop je risico’s. En dat hoeft niet. Je kunt daarvoor kiezen, maar ga dan achteraf niet zeuren. Niemand verplicht je om te declareren, of een uitkering dan wel een PGB aan te vragen. Je kunt het doen, maar er is geen garantie dat het goed gaat. De overheid is geen geluksmachine. De overheid is een fruitautomaat en de samenleving een casino. U kunt uw geluk eens beproeven, maar reken niet op uitbetaling. U denkt misschien dat u rechten heeft, maar beschouw het eens vanuit het perspectief van de overheid die verplichtingen voelt. Namelijk de verplichting om zó slim te werken dat niemand er meer een touw aan vast kan knopen. En om in ieder geval het belastinggeld van de hardwerkende Nederlander niet te verspillen aan mensen die niet eens in staat zijn voor zichzelf te zorgen. De samenleving verandert in hoog tempo. U kunt declareren, maar het hoeft niet. U denkt misschien dat u recht heeft op een uitkering of een PGB, maar zou u het risico wel nemen?
Bespaar uzelf teleurstellingen en neem een voorbeeld aan de minister-president. Het is alsof hij niet alleen boven de partijen, maar ook boven alle hebzucht staat. Hij kán declareren, maar hij doet het niet. En zo is hij als het ware het lachspiegelbeeld van een overheid die u de helpende hand zóu kunnen toesteken, maar het niet doet. Dat voelt misschien alsof u in de steek gelaten wordt, maar het is in het belang van ons allemaal. De overheid trekt zich terug. U kunt uzelf blijven opdringen. Maar u kunt het ook laten. Helpen doet het sowieso niet.
Een hele fijne, Adriaan!
Knappe analyse.