Volgens Joris Luyendijk staat het financiële stelsel op instorten en zullen, na die gebeurtenis, tanks het straatbeeld gaan bepalen. Ik geloof hem zonder meer. Ik verwacht geen moreel besef in de financiële wereld en politici hebben geen idee hoe de samenleving in elkaar steekt, dus aan alle voorwaarden voor een doemscenario is voldaan. Bovendien heb ik Joris’ wekelijkse rubriek over de Londense City in NRC Handelsblad een tijd lang gevolgd en dat deprimeerde mij zo dat ik ben opgehouden die te lezen (de rubriek bedoel ik, niet de krant).
Wat mij na lezing van Luyendijks laatste opinie over de nabije toekomst even bezig hield, was de gedachte dat Nederland al zijn tanks heeft opgeruimd. Hoe moet dat nu straks, als blijkt dat wij niet eens tanks hébben om in te zetten tegen de eigen bevolking? Zal ons land niet in totale chaos en anarchie vervallen? Maar toen opeens herinnerde ik mij weer dat die tanks nog niet verkocht zijn. Want ons parlement wilde niet dat die naar Indonesië gingen, omdat het duistere regime daar ze wel eens tegen de eigen bevolking zou kunnen inzetten! Opgelucht herademde ik. Gelukkig, we hebben ze nog. En waarschijnlijk zijn ze snel weer operationeel te maken. Ze staan gewoon ergens in een loods. Zodat de Nederlandse overheid ze straks gewoon tegen de eigen bevolking kan gebruiken. En dat is, zeg nou zelf, toch heel wat verkieslijker dan dat Indonesië zoiets verachtelijks zou doen.
In scherpe bewoordingen 
Het einde van het kapitalisme? IK geloof dat ik alvast maar een voorraadje aan ga leggen!
Dat kan vast geen kwaad. En wat je zelf niet nodig hebt kun je misschien wel voor veel geld verkopen. Oh nee, foute gedachte.
T(h)anks voor dit schrijven want ik heb meteen het tegengas van Bas Haring en Ger Groot in Trouw gelezen. Vraag blijft nu wie te geloven.