Het duister noemde hij nacht, staat er geschreven.
Hij wreef zich in de handen: weer een dag voorbij
de deur die tot de darkroom van de schepping
toegang verschafte, viel achter hem dicht.
Heel even schrok hij van het plotselinge licht.
Door Adriaan Hendriks
Het duister noemde hij nacht, staat er geschreven.
Hij wreef zich in de handen: weer een dag voorbij
de deur die tot de darkroom van de schepping
toegang verschafte, viel achter hem dicht.
Heel even schrok hij van het plotselinge licht.
bijzonder mooi!
Klasse, met applaus en een diepe buiging…!!!