Taal stremt en stolt, gruizig slib verkalkt iedere doorgang
de woorden doven uit
voelen gaat in slow motion maar de wereld
raast door: geluidloos hoor je soms
een beeld, bereikt een klank je ogen.
Alles valt stil van binnen maar je weet:
het kan nog erger.
Afsterven is altijd aan den lijve.
In scherpe bewoordingen 
waar blijft je bundel met doe prachtige teksten….
vriendelijke groet Harry van Nie
Op 16 mei 2013, om 21:59 heeft In scherpe bewoordingen het volgende geschreven:
> >
Beklemmend mooi!
als dit een weerspiegeling is van je gemoedstoestand, waar ik vanuit ga, dan is een reactie bijna niet mogelijk merk ik