Ik zit met mijn gedichten erg omhoog
ik zou ze u graag laten lezen, maar het reglement
van Turing is heel duidelijk: zo win ik straks geen cent
en dus houd ik mijn kruit nog even droog.
Het water staat mij soms tot aan de lippen
diepe gevoelens wellen in mij op, maar ach!
hoe graag ik ook mijn regels op het scherm weer weergegeven zag
ik log niet in en laat mij niets ontglippen.
Als straks de feestelijke prijsuitreiking is
en ik niet op het podium sta opgesteld
verwerk ik thuis in stilte mijn gemis
omdat de jury ander vonnis heeft geveld.
Dan weet ik weer dat ik kan dichten tot Sint Juttemis
en denk nog bij mijzelf: ’t blijft zonde van het geld.
In scherpe bewoordingen 
spannond! Wanneer is de uitslag van de Turing ook weer? Xal duimen!
De waarheid is helaas prozaïscher: ik denk niet dat ik dit jaar ga inzenden. De twee afgelopen jaren zijn mijn gedichten niet eens door de eerste ronde heengekomen. D.w.z.: ze hebben de jury nooit bereikt, maar zijn door de hulpjury al onderschept.
Zoiets als hulp Sinterklaassen!
nou moe, je kan toch wat je persé wil laten lezen naar onze mailadressen zenden
Ik vind het een mooi gedicht en heb het helemaal uitgelezen! Wat wil je nog meer?
Een letter van banket.