Toen ik mijn onschuld had verloren
en nog moest worden als een kind
toen pijn onbenoembaar was
en inzicht niet voorhanden
ja, toen was het leven eenvoudig:
ongelijkheid diende de vooruitgang
oorlogen brachten bevrijding
het bloed maakte de aarde vruchtbaar
honger was een vorm van welvaart
in levensgrote fabrieken voedden kinderen
zichzelf aan de lopende band op
de mensen ademden angst en waren opgelucht
wie geluk had was vroeg oud
en stierf jong.
Oeh, wel bitter. Maar ook erg mooi en scherp!
Doet me denken aan een videofilm die ik nog heb liggen! Misschien iets voor de Kerst: Daans! Maar eens met Heldinne: mooi en scherp!
Ja, mooie film: Daens. Die sfeer, inderdaad. Mooie associatie bij dit gedicht.