De natuur rondt af: vastbesloten ontkleurt het leven
nog één keer vlamt het rood of goud op
dan verwaait alles, vervalt, ontleedt op de grond.
Het leven trekt terug – onverbiddelijk evenredig
met de dalende klimming van de zon
luchtvogels schreeuwen schrikgroeten ten afscheid
lege akkers liggen gelaten in ontzield landschap
wie kan vlucht naar huis.
De ijstijd breekt aan: een grimmig doods regime
snijdende wind is nog het enige levensteken van de natuur
donker doet zich tegoed aan de randen van iedere dag.
In scherpe bewoordingen 
hear hear! en wat een prachtig schilderij
Heel mooi en past zeer goed bij het schilderij!