Als ik later groot ben ga ik wonen
in een wereld zonder speeltuinen of parken
ergens zonder frisse lucht en daglicht
tussen schoorstenen in plaats van bomen
in een huis van heel sterk plastic
prikkeldraad op het balkon
zonder tuin, met videobewaking
wie mijn buren zijn wil ik niet weten
en ik werk dan in een kerncentrale
ik draag iedere dag een witte jas
in het weekend rijd ik met mijn kinderen
in een soort gepantserd voertuig
naar het strand om olievogels te bekijken
nee, we stoppen nergens onderweg
overal zijn veiligheidstroepen
en die schieten vaak met scherp
ook wel eens op de verkeerden
de goeien dus, in ons geval
maar nu ga ik lekker slapen
met mijn knuffel en mijn beer
en onder mijn kussen heb ik
uiteraard nog mijn geweer.
In scherpe bewoordingen 
prachtig deze, kan zo een protestsong zijn uit de goeie ouwe tijd van Bob Dylan c.s.