Niet alle moeilijkheden blijven je bespaard
niet alle problemen zul je kunnen ontlopen
ruim voldoende verdriet komt nog op je af
pijn in overvloed, maak je geen zorgen.
Lach om pijn en verdriet, als je kunt
kijk door tegenslag heen, het is niets
je vijanden treffen met hun onmachtig vertoon
en afketsende pijlen een uiterlijke verschijningsvorm.
Je eeuwig innerlijk zelf blijft altijd ongestoord
niets kan je van je doel afbrengen, al zou wie het ook willen
er is geen omweg en fouten bestaan niet
oponthoud is alleen schijnbaar vertraging
doel en bestemming zijn stralend helder
en worden onvermijdelijk bereikt.
hoi Aad,
Kippenvel en tranen in mijn ogen… wat mooi!
Dank voor dit mooie gedicht!
zonnige groet, Ilse
Hoi Ilse,
Ja, dat moest er na vorige week ook nog even uit… Bedankt voor je reactie!
iets voor in zijn poeziealbum, maar dat hebben jongens niet – bewaar het dan zelf maar voor hem, voor later, want dit blijft een leven lang van toepassing!
Ik weet niet ter gelegenheid van welke gebeurtenis (geboorte?) je dit vers hebt geschreven, maar ik vind het ontroerend. groet Sagita
Adriaan, dit is werkelijk het mooiste cadeau wat je een kind kunt geven. Erg mooi gedaan!
Het gedicht kwam bij me op omdat hij deze zomer de stap van basisschool naar voortgezet onderwijs zet. Dus van onbezorgd naar turbulent. Hij heeft geen idee van wat hem boven het hoofd hangt – ik wel, denk ik. Dank voor jullie reacties!
goed dat je de foto weer van schrijf afgehaald hebt
Poeh, wat een pracht!
(Mijn oudste gaat over twee weken het Voortgezet Onderwijs onveilig maken, dus een beetje saai, maar ook bij dit gedicht herkenning…)